Xhemil Meço 

Më 24 korrik 2007 mbaron mandati i Presidentit aktual z. Alfred Moisiu dhe Kuvendi i Shqipërisë duhet të zgjedhë Presidentin e ri. Presidenti është përfaqësuesi më i lartë i shtetit shqiptar dhe përfaqëson njëkohësisht kombin shqiptar.  Një nga detyrat kryesore të tij është ruajtja e identitetit kombëtar. Si i tillë Presidenti qëndron mbi partitë dhe politikën e ditës.
Ruajtja e identitetit kombëtar në kohën e sotme në Shqipëri do të thotë kryesisht dy gjëra: përballimi i shovinizmit grek dhe çështja e Kosovës. Është më se e qartë se Presidenti Moisiu, ndryshe nga shumë politikanë të tjerë, ka patur dëshirën e mirë dhe qëllimin që të punojë pozitivisht për ruajtjen e identitetit tonë kombëtar. Dhe, duke patur parasysh vështirësitë e kësaj pune, mund të themi me njëfarë suksesi.
Sot shtrohet çështja e zgjedhjes së presidentit të ri. E gjithë politika shqiptare është vënë në lëvizje për të gjetur një  "emër". Sikur e gjithë puna qëndron tek emri!!!?? Jo vetëm kaq por thuhet, nën këshillat e vyera të BE-së, se presidenti duhet të jetë "konsensual", domethënë që të gjithë të jenë dakord.

Natyrisht që presidenti duhet të pranohet nga të gjithë, madje ky është një detyrim kushtetues: cilidoqoftë "emri" që zgjidhet president, dmth votohet nga 84 deputetë, të gjithë jemi të detyruar ta njohim për president. Pra funksioni i presidenti është natyrshëm "konsensual" dhe ky term nuk besoj se ka nevojë të përdoret shumë (ose i bie që shpreh dëshirën që presidenti të zgjidhet me 100% të votave?!! ).

Në fakt përdorimi i termit "konsensual" është demagogjik dhe ka vetëm një qëllim: t'u jap një shkak politikanëve shqiptarë që të refuzojnë këtë apo atë kandidaturë dhe kështu mund të përkrahin kandidaturën e tyre. Termi "konsensual" është jo vetem demagogjik por edhe nje tallje e hollë. Kur mendon se edhe z. Fatos Nano na paraqitet sot si "konsensual", në një kohë që kur ishte në pushtet ktheu kundër vehtes jo vetëm opozitën e atëhershme,  jo vetëm votuesit, jo vetëm komunitetin ndërkombëtar, por edhe partinë e tij.

Mendoj se duhet hequr dorë nga koncepti i "emrit konsensual", dhe duhet të kërkojmë ndihmën e cilësive dhe aftësive për të gjetur kandidatin që na duhet. Shtrohet pyetja: cilat janë cilësitë që duhet të ketë presidenti i ardhshëm?
Në radhë të parë presidenti i ardhshëm duhet të dojë dhe të respektojë kombin shqiptar, dhe mundësisht ta ketë treguar këtë me akte dhe jo vetëm me fjalë.  Presidenti i ardhshëm duhet të punojë në të mirë të kombit dhe jo për interesat e tij personale. Treguesit më të mirë për këtë janë dy : përkrahja e pa-kushtëzuar e Pavarësisë së Kosovës dhe qëndresa ndaj agresionit aktual të shovinizmit grek. Në radhë të dytë presidenti duhet të jetë një njeri i aftë, që është i zoti jo vetëm për fjalë, por edhe për veprime dhe akte për të realizuar misionin e tij kombëtar. Dhe e treta, presidenti duhet të jetë një person energjik, i aftë të dalë mbi partitë dhe politikën e ditës dhe të ketë guximin të veprojë në favor të çështjes kombëtare, të imponojë qëndrimin e tij. Është kjo një pikë me shumë rëndësi sepse në muajt që do vijnë ka shumë të ngjarë që presidentit të ardhshëm t'i duhet të përballojë situata shumë të vështira.

Mendimi im është që kandidatja e vetme nga e djathta, dhe ndoshta e vetmja e gjithë klasës politike shqiptare e aftë për një funksion të tillë, është zonja Jozefina Topalli.
Deri tani në funksionin e kreut të Kuvendit ajo ka përkrahur me forcë Pavarësinë e Kosovës dhe ka treguar aftësi, përgjegjësi dhe autoritetin e nevojshëm në drejtimin e pushtetit legjislativ.
Jam i sigurt se këtë mendim e ndaj me antarësinë dhe votuesit e Ballit Kombëtar.
Për këtë arësye i propozoj strukturave kompetente të Ballit Kombëtar që në kuadrin e diskutimeve të aleancës së djathtë në lidhje me kandidaturat për president,  të propozojnë zonjën Jozefina Topalli si kandidate të së djathtës për Presidente.
Zonja Topalli do të ketë mbështetjen e plotë të Ballit Kombëtar dhe të gjithë nacionalizmit shqiptar.
Dhe jam plotësisht i bindur se ajo do të jetë Presidentja e ardhëshme e Shqipërisë.