Nga Prof. Sali Bollati
Sekretar i Përgjithshëm i Shoqatës Çamëria, Sh.B.A.

Këto kohët e fundit, shkrimtari shqiptaro-amerikan me banim në Nju Jork, zoti Pierre-Pandeli Simsia doli para lexuesit me një libër të ri të titulluar:

"Dr. Selahedin Velaj, Legjenda vlonjate në Amerikë"
 
kushtuar jetës dhe veprimtarisë së një ndër burrave të ndritur të Diasporës Shqiptare në Sh.B.A, vatranit veteran, themeluesit dhe drejtuesit të Shkollës Shqipe në Nju Jork, Dr. Selahedin Velaj.
Duke lexuar vler;simin dhe pritjen e mirë që i ka bërë lexuesi këtij libri (Këtu kam parasysh komentet që ka bërë gazetari i mirënjohur, Z. Albert Zholi, i cili është edhe botuesi i librit, dhe shpërndarja e librit në libraritë e Tiranës) libri pati fatin e mirë që të bëhej edhe prezantimi (promovimi) i tij në qytetin bregdetar, Vlorë, nga ku e ka edhe origjinën edhe Dr. Selahedin Velaj.
Fotografitë, videot filmike dhe komentet e ndryshme të pjesëmarrësve vlonjatë në ditën e promovimit, si edhe pjesëmarrja e autorit të librit së bashku me bashkëshorten dhe dy djemtë e tij, shkuar enkas nga Amerika në Vlorë, e tregojnë më së miri suksesin e madh që ka patur libri, autori Simsia dhe vetë personazhi kryesor, Dr. Velaj.
Isha i interesuar ta lexoja atë libër dhe, për fatin e mirë, m'u dha mundësia ta kem edhe unë në bibliotekën time në shtëpi, midis librave të shumtë.

Duke shfletuar faqet e librit, që në rreshtat e parë e deri në mbarim të tij, kuptohet qartë që libri është shkruar me ndjenjë, dashuri, respekt të veçantë nga z. Pierre-P. Simsia.
Gjuha e thjeshtë dhe frazat origjinale që përdor autori Simsia në libër, si studiues, duke na sjellë pjesë të ndryshme nga jeta e Dr. Selahedinit, që nga fëmijëria e tij e hershme nga Vlora ku u lind dhe u rrit, vështirësitë e emigracionit, vështirësitë e punëve të rënda, etja e tij për shkollim, diplomimi i tij si ekonomist, akademik, Dr. shkencash, tregojnë, jo vetëm figurën e ndritur të këtij atdhetari të nderuar që gjithë jetën në emigraion ia ka kushtuar atdheut, çështjes shqiptare, por edhe punën kërkimore të kufizuar të shkrimtarit Simsia në gjetjen e materialeve për të dalë para lexuesit me një libër, sido që të jetë ai, i madh apo i vogël nga numri i faqeve të tij.
Shumë të nderuarin Dr.S.Velaj, e kam takuar dhe njohur prej vitesh në tubime bashkëatdhetarësh në Komunitetin Shqiptar të New Yorkut.
Ai gjithmonë me gjallëri shprehet, këshillon dhe ndihmon me bujari në zgjidhjen me urtësi të problemeve familjare e kombëtare që ndeshim si emigrantë këtu.
Por duke lexuar paraqitjen shumë të goditur e kuptimplotë nga autori z. Pierre P. Simsia, kuptova se vërejtjet dhe këshillat që pata degjuar më parë ishin pjesë e shpirtit dhe zemërs së këtij Shqiptari të Madh.
Sot shkruhet e flitet shumë për ADN e njeriut, por jo aq sa është e vërteta e brymosjes dhe trashëgimisë familjare. Gjyshi, babai, atdhetari 90 vjeçar i sotëm, ishte vetëm një djalë i ri, kur u detyrua të largohet nga familja dhe Atdheu.Them u detyrua për arësye se luftoi dhe e donte familjen dhe atdheun jo nën komunizmin antishqiptar. Por me krenarinë e të qenit Shqiptar, djaloshi i ri punoi me këmbëngulje ne çdo punë të vështirë që iu ofrua, studjoi me pasion e vendosmëri deri sa arriti në majat më të larta intelektuale, krijoi një familje të ndershme e të denjë për kohën e vendin nga ka ardhur dhe këtë që jetojmë sot.
Gjuha është një nga tiparet më karakteristike të kombit; gjuhën e ëmbël shqipe, jo vetëm ua mësoi dy djemve të tij (megjithëse nënën e kanë italiane!) por, duke hapur, ndihmuar dhe drejtuar shkolla shqipe këtu në NY, u krijoi mundësinë fëmijëve të bashkëatdhetarëve tanë, të mos e harrojnë gjuhen shqipe.
Dhe për këtë meritë të madhe, hapja e Shkollës Shqipe, siç e përmend edhe autori Pierre-P. Simsia në libër, që në shumë raste Dr. Selahedini ka ditur të zgjedhë heshtjen, e lartëson atë edhe më tepër, pa e ngritur zërin të bërtasë e të mburet me atë që bën. T'i shërbesh kombit me dashuri, vetmohim dhe në heshtje, pa ekspozuar atë që bën, është gjëja më humane që mund të bëjë njeriu, duke marrë vlerësimin, dashurinë, respektin e bashkatdhetarëve dhe bekimin nga vetë atdheu dhe kombi.
Pjesëmarja e Dr. S.Velaj ne simpoziume ndërkombëtare si në Itali,Kosovë për gjuhën shqipe është shumë e vlerësuar.
Një nga karakteristikat dalluese tonat, toleranca fetare, simbolizohet te Dr.S.Velaj.
Me respekt ndaj Zotit, e ndjejmë vehten krenarë për emrin dhe besimin që na kanë
dhënë prindërit. Ai dashuroi, dhe kjo dashuri e respekt reciprok vazhdon per afro 70 vjetë, nje vajzë italiane me besim katolik.
Kur prifti italian, siç na e jep edhe autori Simsia në libër, nuk pranoi ti kurorizojë, vetëm se dy të rinjtë e dashuruar nuk ishin të së njëjtës fe, Kryetari i Bashkisë së qytetit italian, nga ku ishte edhe bashkëshortja e Dr. Selahedinit, edhe ai italian, e firmosi martesën e dy të rinjve të dashuruar, të cilët pavaresisht nga emrat dhe besimi që trashëguan, bashkëjetojnë në harmoni dhe respekt të plotë ndaj njeri tjetrit.
Nderin dhe krenarinë e shqiptarit e ka shpalosur Dr.Velaj kudo, nga Spanja në Japoni.
Kur e pashë me Flamurin dhe kostumin karakteristik shqiptar duke referuar në Universitetin e Tokios për zakonet e të drejtat e shqiptarëve, pata përshtypjen se po shohim të gjallë të madhin shqiptar Faik Bej Konicën!
Dr. S.Velaj gjatë gjithë jetës lufton për të drejtat e shqiptareve në trojet etnike. Me punën e palodhur e vendosmërinë e tij si në Washington, Rambuje, Prishtinë e deri në Tokion e largët ka angazhuar senatorë, deputetë e qeveritarë e profesorë të shquar duke ju bashkuar problemeve për zgjidhjen e të drejtave tona.
Kur shovinistat bizantinë grekë, si me petkun e diplomatit palaço, ashtu edhe të deputeteve tip nazista, rifilluan provokimet me kerkesa mesjetare ndaj shtetit shqiptar, Dr.Velaj megjithëse ishte ne pikëllim shumë të madh për humbjen e djalit të tij , Dr.Drinit; na telefonoi. dhe na mblodhi ne një grup të madh intelektualësh atdhetarë. Aty duke u shprehur se pavarësisht se fizikisht ndodhemi larg Tokës Nënë, me mendje dhe zemër jetojmë bashkë. Dhe me porosi të tij, u drejtuam me këto shqetësime, një promemorie politikanëve dhe qeveritarëve në Tiranë Fatkeqësisht, ata ishin duke u sharrë me njeri tjetrin, pra nuk ju tepron koha per shqetësime të tilla, shqetësimet e diasporës, që janë edhe shqetësimet e mbarë kombit tonë.
Dhe ashtu siç flitet në libër “least but not last”, një tjetër karakteristikë e veçantë për Dr.Selahedin Velaj, është modestia e tij njerëzore.
Në dallim nga disa bashkëatdhetarë që pa kontribuar në drejtim të zgjidhjes së problemeve të komunitetit shqiptar, shtyhen për të dalë në fotografi e gazeta.
Siç e ka përmendur edhe vetë autori Pierre-P Simsia, ky libër mbetet i hapur, në të janë shkruar të thënat e të pathënat, për vetë modestinë që e karakterizon Dr. Velaj-n, i cili është gjithmonë i mbyllur për veten e tij, duke mos e ngritur zërin për atë që bën, i duket mburje.
Dua ta falenderoj autorin e librit, z.Pierre P.Simsia, për punën e tij studimore që ka bërë, në përkushtimin dhe ndjenjen e respektit dhe dashurise shqiptare që na prezanton këtë vepër të denjë atdhetare.
Ai, me këtë libër të vogël ( Ari është i vogël, por vlerën e ka të madhe), na tregon figurën e vërtetë të një Atdhetari, që me të drejtë unë e quaj si shumë bashkatdhetarë të tjerë NDER I KOMBIT SHQIPTAR.!
 
Sali Bollati
 
NY, Gusht 2012