Le të shikojmë se ku e bazon ky deputet deklaratën e tij. "Në shekullin e 15-të nuk kanë ekzistuar kombet dhe luftrat janë bërë për çështje fetare" , thotë ai.

Është e vërtetë që në atë kohë nuk kanë ekzistuar kombet siç i njohim sot, por grupet etnike kanë qenë të bashkuar në principata ose mbretëri. Kurse luftrat midis principatave nuk kanë qenë vetëm fetare, por kanë qenë kryesisht për zotërime të reja.

Skënderbeu iu kundërvu Turqisë myslimane pikërisht për të marrë zotërimin e principatës që ajo ia kishte marrë babait të tij. Mblodhi rreth tij edhe principata të tjera shqiptare me të cilët e lidhte gjuha dhe zakonet.

Gjatë gjithë qëndresës së tij heroike atij iu desh të përballej me perandorinë osmane, por edhe  me ushtritë e Venedikut për të marrë Shkodrën e sunduar në atë kohë nga kjo republikë e krishterë. Kjo tregon se lufta e Skënderbeut ishte thjesht për vendin e vet dhe nuk kishte motivime fetare. Natyrisht kur ai kishte mundësinë të gjente ndihmë tek Ferdinandi i Napolit apo tek Vatikani, në situatën e një lufte kundër ushtrisë më të madhe të kohës, ai nuk mund ta refuzonte atë. Po ashtu, kur i duhej të luftonte kundër Venetikut për të ri-zotëruar qytetet e bregdetit, Skënderbeu nuk refuzoi të bënte paqe as me Turqinë.  

Është e vërtetë që rezistenca e lavdishme 25-vjeçare e Skënderbeut kundër Turqisë, i bëri një shërbim të madh Europës, sepse e pengoi pushtimin e saj në momentin më të keq dhe i dha kohë të përgatitej. Por qëllimi i Skënderbeut nuk ishte shpëtimi i principatave të Europës, por shpëtimi i vendit të tij nga pushtimi turk.

Më mirë se kushdo e ka vlerësuar rolin e heroit tonë kombëtar Skënderbeut për krijimin e kombit shqiptar, Profesor Abas Ermenji, i cili në librin e tij "Vendi që zë Skënderbeu në historinë e Shqipërisë", shkruan:

"Kështu, qëkur Shqipëria quhet Shqipëri, Skënderbeu është burri që e tregoi atë si komb e shtet më vehte, nga më të fortët n'Evropën e asaj kohe, gjatë një lufte të paprerë prej njëzetepesë vjetësh. Dhe formoi nyjen e kreut ku mund të lidhej filli i historisë së saj për kohët e pastajme. Populli shqiptar nuk ishte më një lëndë njerëzore në shërbim të të tjerëvet, por një komb me histori, i njohur e i dalluar mirë.
Në kohët e reja duke mos pasur Shqiptarët as letërsi, as histori të shkruar, as liturgji fetare në gjuhën e tyre, figura e Skënderbeut iu vlejti si monumenti historik m'i lashtë, rreth të cilës u lidh ideja e njësisë kombëtare dhe e mvehtësisë së Shqipërisë. Brezi i Rilindjes e nxori Gjergj Kastriotin si Atin e Kombit, shembullin e të cilit duhej t'a ndiqte gjithë nipëria. Për këto arësye, Skënderbeu mbetet si gur themeli në historinë e Shqipërisë."

A.M