Fetnete Ramosaj

Në njëmbëdhjetë vjetorin e rënies së dëshmorit Gazmend Mehmetaj (1978-1998)

Historinë e lavdishme të popullit shqiptar në fundshekullin që lamë pas, e shkruan me gjakun e tyre të njomë shumë djem e vajza shqiptare në pranverën e jetës së tyre, për ta bërë pranverë jetën e atdheut dhe popullit të robëruar. Njëri ndër këta bij më të mirë, që veproi, luftoi e ra heroikisht në mbrojtje të atdheut, nën emblemën e shenjtë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, është edhe luftëtari i radhëve të para të UÇK-së, dëshmori i kombit Gazmend (Hysen) Mehmetaj.
Gazmendi u lind më 7 shkurt të vitit 1978, në fshatin Gllogjan të Deçanit, në një familje të mesme e bujare, e cila u angazhua aktivisht në radhët e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, duke dhënë edhe tre dëshmorë të lirisë Gazmend, Agron e Arton Mehmetaj. Gazmendi shkollën fillore e kreu në Rrezar (ish-Irzniq) të Deçanit, ku e vazhdoi edhe shkollimin e mesëm. Në këtë lokalitet, sikurse edhe në vendet tjera anekënd Kosovës, shtypja terrorizuese e pushtuesve serbë kishte kaluar të gjitha caqet, ku edhe nxënësit e shkollës fillore dhe asaj të mesme, pa asnjë arsye, çdo ditë përballeshin me dhunën, bastisjet, rrahjet e maltretimet e policisë pushtuese serbe, gjë që ndikoi dukshëm në formimin e personalitetit dhe në përcaktimin drejt luftës për liri jo vetëm të Gazmendit, por edhe të shumë shokëve të tij, luftëtarë të dalluar të UÇK-së, duke qenë të bindur se gjëja më e rëndësishme që i mungon njeriut shqiptar quhet Liri.