Petrit Kello

Kujtime

Babai, qe nga Australia, me pagoi bileten e udhetimit me aeroplan dhe sipas aprovimit te lejes per te hyre ne Australi, qeveritaret  Gjermane me leshuan dhe Pashaportin provizor No.0127738 me te cilen u paraqita ne Ambasaden Australiane, qytetin Cologn  ku me daten 04-Tetor 1952  me dhane vizen per Australi, e vlefshme per nje udhetim.

Rrugetimi per Australi

Ne Aeroportin e Frankfurtit A.M. me percollen dy shoket e mij: Dhimitri me Hakiun. Me Aeroplanin British Airways, te dates 4 Nendor 1952, u nisa per Australi. Udhetimi ishte i gjate. Frankfurt-Rome-Bejrut-Karachi-Singapor-Darwin (7-Nov.52)-Sydney-Brisbane-Cairns, me aeroplane te vegjel, dhe qendrimet neper stacionet na mori dhe dy dite te tjera.

Nga Valon Kurtishi



Forcat nacionaliste dhe ekstremiste sllave brenda radhëve të qeverisë aktuale të IRJM nuk prajnë së zbuluari forma e metoda të ndryshme për të dëmtuar e diskriminuar sa më shumë që të jetë e mundur shqiptarët e këtushëm. Vërehet një strategji e qartë, e përpiktë dhe gjithpërfshirëse e cila punon me një seriozitet maksimal për të realizuar në praktikë plane e programe nga më të pabesueshmet që mund ti shpikë intelekti njerëzor. Shfrytëzohen momente historike, rrethana politike, kushte shoqërore, fonde financiare, organizata kombëtare e ndërkombëtare e deri individë të caktuar vetëm e vëtëm që të realizohen interesat e njërit komunitet etnik duke dobësuar dhe nënshtruar njëkohësisht komunitetin tjetër etnik.


Nga Valon Kurtishi

Paralajmërimet e fundit në lidhje me mundësinë e gjetjes së një zgjidhjeje të përbashkët apo kompromisi mes partnerëve qeveritarë në lidhje me pamjen e re të sheshit të kryeqytetit të vendit, duhen shqyrtuar me kujdes të madh. Komuniteti shqiptar këtu duhet ti qaset me një seriozitet dhe vëmendje maksimale çështjes në fjalë. Kjo pasi sheshi i Shkupit duke qenë pjesa qëndrore e kryeqytetit të vendit, paraqet në një mënyrë fotografinë kolektive të gjithë elementëve përbërës të identitetit të banorëve të këtij shteti.

Shkruan Asllan Dibrani

Shtutgardi  gjithnjë I organizuar me aktivitete  kombëtare,pikërisht para dy vitesh në të njëjtën kohë  që u shpall Kosova  shtet në vete  shqiptarët e Shtutgardit u tubuan  në sheshin e qytetit  rreth 6.000 veta që ishte  një organizim shumë i veçantë në shtetet  e Evropës   pas dy vitesh  u krijua rrëmuje  për për ta shënuar përvjetorin e dytë

Në mbrëmjen e 19.02.2010 ne Shtutgard  të  Gjermanisë u shënua dy vjetori i pavarësisë se Kosovës  ishte një mbrëmje shumë e veçantë  dhe e gëzuar për çdo njërin ,ishte një mbrëmje që  krijoj vështirësi  t’i përballoj një fluksi aq te madh qytetarësh  që ja kishin mërsyer  ti bashkohen këtij  tubimi aq madhështor dhe krenar, me ç’rast u organizua edhe  koncerti I madh kushtuar kësaj feste. Ora 19.00 h ishte  koha e fillimit  te manifestimit  por  në sallë u krijua një stërngarëkesë  që shpeshherë u dëgjonin qytetarët  duke ju sugjeruar të afërmve të tyre që mos të vinin ne mungesën e vendeve .Moderator i kësaj mbrëmje ishte Asllan Dibrani I cili edhe hapi programin,fillimisht u ekzekutua himni kombëtar,dhe zoti Dibrani  paraqiti pikat e rendit të mbrëmjes  festive dhe u shprehu falënderim për organizatoret  Enin –Reisn një agjenci turistike e Shtutgardit e cila ka dhënë kontributin në organizimet e tilla edhe ma herët e udhëhequr nga Zoti Sedat Bytyqi. Në këtë organizim bashkëpjesëmarrës ishte edhe klubi futbollistik i Bernhauzenit që pos manifestimin për pavarësinë e Kosovës ata festuan edhe themelimin e 20- vjetorin të themelimit  te këtij  klubi në vitin 1990. Asllan Dibrani kishte përgatitur edhe tekstin kushtuar pavarësisë të Kosovës, meqë rast theksoj:

Petrit Kello

Vendosa te aratisem, fillova me mendjen time  te planifikoj pa e implikuar as familjen e as te afermit. Mema kishte shkuar te vizitoje te motrat(tezet) ne Vishocice se kishin sebep dhe nje fejese. Ishte dite e Hene data 27 Mars 1950. Ate dite mbollem vragjite e rasatit kishte ardhur te na ndihmonte edhe Fiqja i Xha Hysenit  te cilit i thashe qetesisht, sonte kam vendosur te aratisem. Ai tha se e kishin bere fjalen me disa fshatare qe do te shkonin per felleza malore, bukur i thashe, une skam as felleze as kafas  por do t'ju shoqeroj   deri ne mal dhe... Ashtu ndodhi, me t'u ngrysur ju qepem malit perpjete, kaperxyem vendin e quajtur Dedina, e lame Bitincken ne krahun e majte dhe ju afruam malit te Trenit. Dhe bash atje gjuetaret  pregatiten ushet, ngriten  sarzat e leqve, u fshehen te gjithe mbrapa drizave dhe gjuetaret i dhane feshkellimin fellezave e ato filluane te kendojne pa pushim. Dikush zuri felleza e dikush jo, erdhi koha qe te kthehesh sikush ne shtepi, por une  i thashe te gjithve se kam dhimbje barku e do te qendroj sonte ketu  ne Tren tek ca miq dhe do te vi neser diten ne Bilisht. Pretendova qe do te shkonja ne Tren por me nje here bera drethim rruge dhe i u ngjita kodrave per ne lindje. Ishte nate e erret duke ecur nder vise krejt te pa njohura!